Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

con-făcĭo, fēci, 3, to make together: confecerunt = unā fecerunt, Paul. ex Fest. p. 59, 2 Müll.

confĭcĭo, fēci, fectum, 3 (perf. subj. confexim, Plaut. Truc. 4, 4, 39; in pass., besides the regular form conficior, freq., but not in Cic., in acc. with fīo, fieri: confit, Plaut. Trin. 2, 4, 7; Lucr. 4, 291; Col. 2, 15, 1; Plin. 6, 23, 26, § 103; 31, 7, 40, § 83; Macr. S. 1, 14, 13; id. Somn. Scip. 2, 3; 1, 2: confiunt, Lucr. 4, 738; Arn. 7, 219: confiat, Col. 1, 8, 12; Lucr. 4, 929 Lachm.: confiant, Imp. Leo, Cod. 2, 7, 11: confieret, Balb. ap. Cic. Att. 8, 15, A, 3; 9, 7, A, 1; Liv. 5, 50, 7: confierent, Suet. Caes. 20; Arn. 2, 73: confieri, Lucr. 2, 1069; 5, 889; Caes. B. G. 7, 58; Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 1; Verg. A. 4, 116; v. Forbig. ad loc.; Tac. A. 15, 59; cf. Neue, Formenl. II. p. 611), v. a. [facio].

  1. I. To make a thing completely ready, to make, prepare, bring about, complete, accomplish, execute, etc. (except in Quint., freq. in all periods and species of composition).
    1. A. Lit.
      1. 1. In gen.: nisi cottidiano sesquiopus confeceris, Plaut. Capt. 3, 5, 67; cf. pensum, id. Merc. 2, 3, 81; id. Pers. 2, 4, 1: eme lanam, unde pallium conficiatur, id. Mil. 3, 1, 93; cf.: anulum, pallium, soccos suā manu, Cic. de Or. 3, 32, 127: vestem, id. Verr. 2, 4, 26, § 59; Suet. Aug. 73: ligna ad fornacem, to make ready, prepare for, Cato, R. R. 16; cf.: conficere atque contexere villos ovium, Cic. N. D. 2, 63, 158: aurum et argentum, Plin. 35, 12, 45, § 157: frumenta (with molere), id. 7, 56, 57, § 191: tabulas litteris Graecis, to write, draw up, Caes. B. G. 1, 29; cf.: libros Graeco sermone, to compose, write, Nep. Hann. 13, 2; and librum Graece, id. Att. 18, 6: tabulas, Cic. Verr. 2, 1, 23, § 60: orationes, Nep. Cato, 3, 3: illam partem superiorem orationis, Cic. de Or. 2, 28, 121: nuptias, Ter. Heaut. 5, 1, 22; Suet. Claud. 26: bellum, Caes. B. G. 1, 54; Sall. C. 51, 5; Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 10, 3; Liv. 21, 40, 11; so, duella, Hor. Ep. 2, 1, 254 al.; cf. proelium, Sall. C. 61, 1: tantum facinus, Cic. Rosc. Am. 28, 76; cf. caedem, Nep. Dion, 10, 1: legitima quaedam, id. Phoc. 4, 2: residua diurni actus, Suet. Aug. 78: mandata, Cic. Planc. 11, 28; id. Phil. 9, 3, 6; id. Q. Fr. 2, 12 (14), 3; Sall. J. 12, 4: omnibus rebus magnā curā, multā operā et labore confectis, Cic. Att. 16, 16, B, 8: ad eas res conficiendas biennium sibi satis esse ducere, Caes. B. G. 1, 3: negotium, id. B. C. 1, 29; Cic. Att. 1, 16, 5: quibus rebus confectis, Sall. C. 46, 1; Nep. Pelop. 3, 3; Caes. B. G. 1, 13: confecto legationis officio, id. B. C. 3, 103.
      2. 2. Esp.
        1. a. In the lang. of business, to settle, close a bargain, finish, etc.; absol.: tu cum Apellā Chio confice de columnis, Cic. Att. 12, 19, 1: quod si mihi permisisses, confecissem cum coheredibus, id. Fam. 7, 2, 1: de Acutiliano negotio quod mihi mandarasconfeceram, id. Att. 1, 5, 4.
        2. b. Of space or distance traversed, to pass over, accomplish, traverse, go over, make, accomplish: iter, Cic. Att. 4, 14, 2; Caes. B. G. 2, 12; Nep. Ages. 4, 4 al.; cf.: tertiam partem itineris, id. Eum. 8, 6; and poet.: nos immensum spatiis confecimus aequor, Verg. G. 2, 541: cursum, Cic. Att. 5, 12, 1; Verg. A. 5, 362: cursum vitae, Cic. Tusc. 3, 1, 2: cursus annuos conficit sol, id. N. D. 1, 31, 87; 2, 20, 52: longam viam, id. Sen. 2, 6: celeritate incredibili longissimas vias, Suet. Caes. 57.
          Rarely of space occupied: tecta facturi, ut mille passuum conficiatur, Cic. Att. 4, 16, 8 (14).
    2. B. Trop.
      1. 1. In gen., to produce, cause, make, bring about, effect: sollicitudines mihi, Ter. And. 4, 1, 26: geminas nuptias, id. ib. 4, 1, 50; cf.: aliquid mali gnato, id. Heaut. 5, 3, 1: pacem, id. ib. 5, 2, 45: motus animorum, Cic. de Or. 2, 79, 324.
        With two accs.: animum auditoris mitem et misericordem, Cic. Inv. 1, 55, 106: reditum alicui, to procure, id. Fam. 9, 13, 4.
        Also absol., to be efficient, to accomplish a direct result, be an active cause (philos. t. t.): aliae causae ipsae conficiunt, aliae vim aliquam ad conficiendum afferunt, Cic. Part. Or. 26, 93.
      2. 2. Of time, to complete, finish, end, spend, pass: cum sexaginta annos confecerit, Cic. Tusc. 1, 38, 92: centum annos, id. Or. 52, 176: diem, Plaut. Trin. 3, 3, 78: tum denique judicetur beatusne fuerit, cum extremum vitae diem morte confecerit, Cic. Fin. 3, 22, 76: annuum tempus, id. Att. 15, 15, 4: omnem vitae suae cursum in labore corporis atque in animi contentione (just before: ut in amore et voluptatibus adulescentiam suam collocaret), id. Cael. 17, 39: annuum munus, id. Fam. 2, 12, 1: biennium, id. Quint. 12, 40: suas horas (somnus), Sil. 4, 89: aequinoctium, Col. 2, 8, 2; cf. brumam, id. 9, 14, 12; Plin. 18, 26, 63, § 232: commissum ac profligatum bellum, Liv. 8, 25, 5; Flor. 2, 15, 2.
      3. 3. In philos. lang., to bring forward as proved, to show, deduce: conclusio est, quae ex eis quae ante dicta sunt, conficit, quid necessario consequatur, Auct. Her. 4, 30, 41 fin.; Cic. Inv. 1, 31, 53; hence, conficior, to follow logically (from something), to be deduced; with ex: cum id perspicuum sit, quod conficiatur ex ratiocinatione, Cic. Inv. 1, 40, 72; so Quint. 5, 14, 9; 5, 14, 22; 9, 4, 69; and absol., Cic. Inv. 1, 47, 87 al.
  2. II. Transf., to diminish, lessen, weaken an object; to sweep away, destroy, kill, wear out, consume.
    1. A. Prop.: dentes intimi escas conficiunt, grind, Cic. N. D. 2, 54, 134; so Liv. 2, 32, 10; Plin. 11, 37, 61, § 160; cf. cibos, to digest, Cic. N. D. 2, 55, 137; Plin. 11, 37, 68, § 180 al.: ignes Conficerent vulgo silvas, arbusta cremarent, Lucr. 1, 905; cf.: conficere, omnia igni, frigore, id. 1, 536: patrimonium suum (corresp. with dissipare), Cic. Fl. 36, 90: sapiens si fame ipse conficiaturvir bonus, ne ipse frigore conficiatur, etc., id. Off. 3, 6, 29.
      With acc. and inf.: ipse conficior venisse tempus cum possim, etc., Cic. Att. 10, 18, 3: nihil est opere et manu factum, quod non conficiat et consumat vetustas, id. Marcell. 4, 11: quae vetustas est, quae vim divinam conficere possit? id. Div. 2, 57, 117.
      In part. perf.: sicut fortis equussenio confectu’ quiescit, impaired, weakened, Enn. ap. Cic. Sen. 5, 14; and so very freq.: confectus senectute, Cic. Rab. Perd. 7, 21: aetate, Sall. J. 9, 4; Cat. 68, 119: aevo, Verg. A. 11, 85: senectā, Ov M. 6, 37: cum corporis morbo tum animi dolore, Cic. Mur. 40, 86; cf. id. Fin. 1, 12, 41; id. Att. 11, 11, 1: multis gravibusque vulneribus, Caes. B. G. 2, 25; 3, 5; Sall. J. 60, 7: curā, Ter. And. 2, 1, 4: dolore, Cat. 65, 1.
      Without abl.: ut fessos confectosque aggrediantur, exhausted, Liv. 1, 23, 9; cf.: confectus et saucius, Cic. Cat. 2, 11, 24: artus, Lucr. 3, 947: ego te hic hac offatim conficiam, to cut in pieces, Plaut. Truc. 2, 7, 52: Athenienses, to subdue, Nep. Lys. 1, 1; so, provinciam, Cic. Inv. 2, 37, 111; Liv. 26, 21, 2; 28, 28, 7; 40, 28, 8; 41, 12, 3; cf. Cic. Imp. Pomp. 10, 28; Liv. 27, 5, 3; 40, 35, 4: duos hostium exercitus, id. 2, 40, 13: me (sica illa) paene confecit, killed, Cic. Mil. 14, 37: alterum Curiatium, Liv. 1, 25, 10; cf. saucium, id. 42, 16, 1: Caligulam vulneribus triginta, Suet. Calig. 58: maximam vim serpentium (ibes), Cic. N. D. 1, 36, 101; so of the killing of animals, Suet. Claud. 21; id. Dom. 19; Lampr. Com. 13 al.; cf. confector, II.; and in mal. part., Suet. Ner. 29 (v. the passage in its connection).
    2. B. Trop.: conficere aliquem verbis, Plaut. Ps. 1, 5, 49: (captivos) omnibus notis ignominiisque, Liv. 22, 61, 9: lectio non cruda sed multa iteratione mollita et velut confecta, Quint. 10, 1, 19: sidus confectum, its influence has ceased, it has set, Plin. 16, 23, 36, § 87; 18, 25, 57, § 207.
  3. III. In gen., to prepare, provide, procure, to bring together, = colligo: virginem, Quam amabat, eam confeci sine molestiā, Ter. Eun. 5, 4, 6 Ruhnk.; so, centurias, to secure their votes, Q. Cic. Pet. Cons. 5, 18; cf.: suam tribum necessariis suis, Cic. Planc. 18, 45: hortos mihi, id. Att. 12, 37, 2: bibliothecam, id. ib. 1, 7 fin.: exercitum difficili rei publicae tempore, id. Imp. Pomp. 21, 61: exercitus maximos, id. Att. 8, 11, 2; cf.: armata milia centum, Caes. B. G. 2, 4: (serpentum) magnam multitudinem (just before, colligere), Nep. Hann. 10, 5: erat ei de ratiunculā apud me pauxillulum nummorum, id ut conficerem: confeci, Ter. Phorm. 1, 1, 4: permagnam pecuniam ex illā re, Cic. Verr. 2, 1, 52, § 138; cf.: conficiendae pecuniae rationes, id. Fl. 9, 20.
    Hence, confĭcĭ-ens, entis, P. a. (acc. to I.), effecting, causing, producing, efficient (rare, and only in Cic.): causae, Cic. Part. Or. 26, 93: corporis bonorum conficientia (τἁ τῶν ἀγαθῶν ποιητικά), productive of physical good, id. Fin. 5, 27, 81 Madv.: civitas conficientissima litterarum, very carefully noting down every thing, id. Fl. 19, 44.