Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

īnĭcĭo (less correctly injĭcĭo, v. Brambach’s Hilfsb. p. 19), jēci, jectum (endojacito for inicito, Leg. XII. Tab. ap. Fest. in struere, p. 313, a, Müll.:

  1. I. injexit for injecerit, Plaut. Pers. 1, 2, 18), 3, v. a. [in-jacio].
    1. A. Lit., to throw, cast, or put in, on, or into: cum mea domus ardebat ignibus injectis, Cic. Pis. 11, 26: ignem castris, Liv. 40, 31, 9: ignes tectis, id. 25, 39, 3: semen, Plin. 18, 18, 48, § 173: opus flammis, Quint. 6 praef. 3: foculo manum, Liv. 2, 12, 13: vestem flammae, Suet. Caes. 84; hence: inicere se, to throw or fling one’s self anywhere: se in medios hostes ad perspicuam mortem, Cic. Dom. 24, 64: se in ignem. Ter. And. 1, 1, 113: sese medium in agmen, Verg. A. 2, 408: sese morti, id. ib. 9, 553: se flammae, Plin. 8, 40, 61, § 143.
    2. B. To throw or put on or upon, to throw at or over any thing.
      In gen.: pallium inice in me huc, Plaut. Truc. 2, 5, 26: eique laneum pallium injecit, Cic. N. D. 3, 34, 83: togam ex integro, Quint. 11, 3, 156: bracchia collo, Ov. M. 3, 389; cf.: bracchia caelo, i.e. to attack, id. ib. 1, 184: securim alicui, Cic. Mur. 24, 48: pontem, Liv. 26, 6, 2: eo super tigna sesquipedalia iniciunt, Caes. B. C. 2, 10: taedas ad fastigia tectorum, Val. Fl. 2, 235: manicas alicui, Plaut. Capt. 3, 5, 1: catenas alicui, Cic. Verr. 2, 5, 41, § 106; cf.: vincula alicui, id. Fin. 3, 22, 76; Verg. E. 6, 19: frenos alicui, Cic. Phil. 13, 9, 20: frena, Hor. C. 4, 15, 11: spiranti pulvinum, Suet. Calig. 12: cervicibus laqueum, id. Vit. 17: injecti umeris capilli, i. e. falling over her shoulders, Ov. M. 11, 770.
    3. C. Esp.
      1. 1. Inicere manum alicui, to lay one’s hand on, to take hold of any one, in order to make him stand still, Petr. 115.
      2. 2. In a jurid. sense, to seize, take possession of, as one’s property, without a previous judicial decision (which was permitted, e. g. to a master on meeting with his runaway slave; v. injectio): virgini venienti in forum minister decemviri manum injecit, servā suā natam appellans, Liv. 3, 44, 6; so Dig. 18, 7, 9 al.
        So too in summoning before a judge: ubi quadruplator quempiam injexit (injecerit) manum, Plaut. Pers. 1, 2, 18; id. Truc. 4, 2, 49.
  2. II. Trop.
    1. A. In gen., to bring into, inspire, infuse, occasion, cause: inicere tumultum civitati, Cic. Cat. 3, 3, 7: alicui formidinem, id. Verr. 2, 3, 28, § 68: spem, id. Att. 3, 22, 1: terrorem mortis, id. Fin. 5, 11, 31: religionem, id. Caecin. 33, 97: scrupulum, id. Clu. 28, 76: alicui mentem ut audeat, id. Mil. 31, 84: alicui cogitationem de triumpho, id. Att. 7, 3, 2: curam, ne, Liv. 27, 4, 2: alacritatem et studium pugnandi exercitui, Caes. B. G. 1, 46: metum alicui in pectus, Plaut. Cas. 3, 3, 26: vultis hoc certamen uxoribus vestris inicere? to give occasion for, Liv. 34, 4, 14: cunctationem, to cause delay, id. 35, 25, 5: arma regnis, i. e. bellum inferre, Stat. Th. 1, 241: frustrationem, to produce deception, confusion, Plaut. Am. 3, 1, 15: alicui causam deliberandi, to furnish, Cic. Caecin. 2, 4: plaga injecta petitioni, given, Cic. Mur. 23, 48.
        1. b. Of the mind, with se, to dwell upon, reflect on: in quam (magnitudinem regionum) se iniciens animus, etc., Cic. N. D. 1, 20, 54.
    2. B. In partic.
      1. 1. Manus inicere (acc. to I. B.), to seize upon, take possession of, exercise power over: animus sacer et aeternus est, et cui non possint inici manus, Sen. Cons. ad Helv. 11 fin.: quieti ejus injeci manum, I have torn him away from his repose, Plin. Ep. 10, 19, 2: injecere manum Parcae, took possession of him, Verg. A. 10, 419.
      2. 2. Inicere, to throw out a hint, to mention, suggest: quia nuper injecit, Cic. Quint. 21, 68: Bruto cum saepe injecissem de ὁμοπλοίᾳ, id. Att. 16, 5, 3: cum mihi in sermone injecisset, se velle, etc., Trebon. ap. Cic. Fam. 12, 16, 2: alicui nomen alicujus, id. Dom. 6, 14.