Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

optātō, adv., v. opto, P. a. fin.

opto, āvi, ātum, 1 (optassis for optaveris, Plaut. Mil. 3, 1, 75), v. a. [root op, whence Gr. ΟΠΤΩ, ὄψομαι; qs. to look out, pick out, = legere, eligere], to choose, select (anteclass. and poet.; syn. deligo): utrum vis, opta, dum licet, Plaut. Rud. 3, 6, 14; id. Aul. prol. 11: sapientius opta, Ov. M. 2, 102: non video hic, quid magnopere optem, Lucil. ap. Non. 358, 13: inhoneste parare divitias, Ter. And. 4, 5, 2: locum tecto, Verg. A. 1, 425: locum regno, id. ib. 3, 109: externos duces, id. ib. 8, 503: L. Furium optavit, Liv. 6, 25.
Hence, in relig. lang.: optatam hostiam, alii optimam, appellant eam, quam aedilis tribus constitutis hostiis optat, quam immolari velit, Fest. p. 186 Müll.

  • II. Transf., to wish, wish for, desire (the predominant signification of the word; cf.: volo, cupio, desidero, aveo): tua vita optanda est, Ter Phorm. 1, 3, 12: nihil nisi quod honestum sit, Cic. Off. 1, 20, 66: aliquid votis, Verg. A. 10, 279: vestitus, quem cupimus optamusque, Cic. Phil. 14, 1, 2: fortunam, id. Pis. 14, 32.
    With ut (class. and freq.): (Phaëthon) optavit, ut in currum patris tolleretur, Cic. Off. 3, 25, 94: numquam a dis immortalibus optabo. ut, etc., id. Cat. 2, 7, 15.
    With subj.: optavi, peteres caelestia sidera tarde, Ov. Tr. 2, 57.
    With inf.: hunc videre saepe optabamus diem, Ter. Hec. 4, 4, 29: cujus integrā re consilium exquirere optassem, Plin. Ep. 3, 4, 2: officia mandare, deponere optantibus, id. Pan. 87, 2: Darius equestri proelio decernere optabat, Curt. 3, 11, 1; 4, 12, 4: meliores liberos habere, Suet. Oth. 1 fin.; Tac. Or. 9.
    With acc. and inf.: impleri sinus optabamus, Quint. 10, 7, 23: ex Indiā sospitem ipsum reverti, Curt. 10, 1, 7: quem te esse opto, Cic. Fam. 10, 20, 3: omnes mortales sese laudarier optant, Enn. ap. Aug. Trin. 13, 6 (Ann. v. 551 Vahl.).
    Absol.: optare hoc quidem est, non docere, Cic. Tusc. 2, 13, 30; cf. id. Ac. 2, 38, 121; id Fat. 20, 47: optare alicui aliquid, to wish one any thing, in a good sense: equidem tibi bona optavi omnia, Plaut. Rud. 3, 2, 25: tibi optamus eam rem publicam, in quā, etc., Cic. Brut. 97, 331; but mostly in a bad sense (= imprecari): si totum exercitum mortem mihi optasse crederem, Liv 28, 27, 10: quid mali feci, ut mihi pejorem reditum quam exitum optares? Sen. Ben. 6, 37, 2: furorem et insaniam optare alicui, id. Pis. 20, 46; id. Tusc. 1, 44, 107: aliquid ab aliquo, to desire, require, demand any thing of any one: quodvis donum et praemium a me optato, id optatum feres, Ter. Eun. 5, 8, 27: hoc et pallidus optas, pray for, Juv. 10, 189.
    Hence, op-tātus, a, um, P. a., wished, desired, longed for, agreeable, pleasing, pleasant, dear (class.): optati cives, populares, incolae, Plaut. Aul. 3, 1, 1: rumores, Cic. Fam. 16, 21, 1: gloria, Juv. 10, 187.
    Comp.: nihil mihi fuit optatius, quam, ut, etc., Cic. Fam. 1, 5, 1.
    Sup.: vale, mi optime et optatissime frater, Cic. Q. Fr. 2, 8, 2.
    1. B. Subst.: optātum, i, n., a wish, desire: di tibi semper omnia optata offerant, Ter. Ad. 5, 9, 21; cf. afferant, Plaut. Capt. 2, 2, 105: eveniunt optata deae. Ov. M. 6, 370: impetrare optatum, Cic. Off. 3, 25, 94: praeter optatum meum, against my wish, id. Pis. 20, 46: meis optatis fortuna respondit, id. Fam. 2, 1, 1: mihi in optatis est, it is my wish, I wish, id. ib. 2, 13, 2.
      Hence, adv.: optā-tō, according to one’s wish (class.): optato venire, Plaut. Am. 2, 2, 26: mihi veneris, Cic. Att. 13, 28, 3: optato ventis aestate coortis, Verg. A. 10, 405.
    2. ‡† optostrōtum, i, n. [ὀπτόσ-στρωτόν],
    1. I. a brick pavement, Not. Tir. p. 164.