Lewis & Short

1. incĭdo, cĭdi, cāsum, 3 (fut. part. act. incasurus, Plin. 2, 27, 27, § 97; perf. scanned incĭdĕrunt, Lucr. 6, 1174), v. n. [in-cado], to fall into or upon a thing, to fall, light upon (freq. and class.).

  1. I. Lit.
    1. A. In gen., constr. with in and acc.; less freq. with other prepp., with the dat., or absol.
          1. (α) With in and acc.: in foveam, Cic. Phil. 4, 5, 12: ex spelunca saxum in crura ejus incidit, id. Fat. 3, 6: e nubi in nubem vis incidit ardens fulminis, Lucr. 6, 145; cf. id. 296: in segetem flamma, falls, Verg. A. 2, 305: pestilentia in urbem, Liv. 27, 23 fin.: ut incideret luna tum in eam metam, quae esset umbra terrae, etc., entered, Cic. Rep. 1, 14, 22: in oculos, Plin. 20, 17, 73, § 187: incidentibus vobis in vallum portasque, Liv. 27, 13, 2: in laqueos, Juv. 10, 314.
          2. (β) With other prepp.: incidit ictus Ingens ad terram duplicato poplite Turnus, Verg. A. 12, 926: (turris) super agmina late incidit, id. ib. 2, 467.
          3. (γ) With dat.: incidere portis, to rush into, Liv. 5, 11, 14; 5, 26, 8: lymphis putealibus, Lucr. 6, 1174: caput incidit arae, Ov. M. 5, 104: Sagunti ruinae nostris capitibus incident, Liv. 21, 10, 10: ultimis Romanis, id. 28, 13, 9: jacenti, Stat. Th. 5, 233: hi duo amnes confluentes incidunt Oriundi flumini, empty, fall into, Liv. 44, 31, 4: modo serius incidis (sol) undis, sink, Ov. M. 4, 198.
          4. (γ) Absol.: illa (hasta) volans, umeri surgunt qua tegmina summa, incidit, Verg. A. 10, 477: incidit Adriaci spatium admirabile rhombi, i. e. into the fisherman’s net, Juv. 4, 39.
    2. B. In partic., to fall upon, meet, or come upon unexpectedly, fall in with a person or thing.
          1. (α) With in and acc.: in aliquem incurrere atque incidere, Cic. Planc. 7, 17: cum hic in me incidit, id. ib. 41, 99: C. Valerius Procillus, cum in fuga catenis vinctus traheretur, in ipsum Caesarem incidit, Caes. B. G. 1, 53, 5: in insidias, Cic. Fam. 7, 3, 3; cf.: in quos (milites), si qui ex acie fugerint, de improviso incidant, id. Rosc. Am. 52, 151: in manus alicujus, id. Clu. 7, 21: in vituperatores, id. Fam. 7, 3, 6; 6, 1, 25.
          2. (β) With inter: inter catervas armatorum, Liv. 25, 39.
          3. (γ) With dat.: qui (oculi) quocumque inciderunt, Cic. Mil. 1, 1; Plin. Ep. 5, 6, 13; Quint. 11, 3, 50: sane homini praeter opinionem improviso incidi, Cic. Verr. 2, 2, 74, § 182: incidit huic Appennicolae bellator filius Anni, Verg. A. 11, 699.
          4. (δ) With acc. alone (late Lat.): bene quod meas potissimum manus incidisti, App. M. 6, p. 176, 24; id. ib. p. 179, 4: fatales laqueos, Vulc. Gall. Avid. Caes. 2, § 2.
    3. C. Transf., to fall upon, attack, assault: triarii consurgentes … in hostem incidebant. Liv. 8, 8, 13: postquam acrius ultimis incidebat Romanus, id. 28, 13, 9.
  2. II. Trop.
    1. A. In gen., to fall into any condition.
          1. (α) With in and acc.: in morbum, Cic. Fam. 13, 29, 4: in febriculam, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21 fin.: in miserias, id. Phil. 2, 10, 24; cf.: qui inciderant (sc. in morbum) haud facile septimum diem superabant, Liv. 41, 21, 5: ut si in hujusmodi amicitias ignari casu aliquo inciderint, Cic. Lael. 12, 42: quodsi quis etiam a culpa vacuus in amicitiam ejus inciderat, Sall. C. 14, 4: in honoris contentionem, Cic. Lael. 10, 34: in imperiorum, honorum, gloriae cupiditatem, id. Off. 1, 8, 26: in furorem et insaniam, Cic. Pis. 20, 46.
          2. (β) With acc. alone: caecitatem, Ambros. de Tobia, 2: iram, Lact. Plac. Narr. Fab. 1, 10: amorem, id. ib. 14, 1.
    2. B. To fall upon, befall: eo anno pestilentia gravis incidit in urbem agrosque, Liv. 27, 23, 6: tantus terror incidit ejus exercitui, fell upon, Caes. B. C. 3, 13, 2; cf.: ut nihil incidisset postea civitati mali, quod, etc., happened, Cic. de Or. 1, 7, 26.
    3. C. In partic.
      1. 1. To fall upon accidentally; to light upon, in thought or conversation: non consulto, sed casu in eorum mentionem incidi, Cic. Div. in Caecil. 15, 50; id. Lael. 1, 3; cf.: fortuito in sermonem alicujus incidere, id. de Or. 1, 24, 111: in eum sermonem incidere, qui, etc., id. Lael. 1, 2: in varios sermones, id. Att. 16, 2, 4: cum in eam memoriam et recordationem nuper ex sermone quodam incidissemus, id. Brut. 2, 9: iterum in mentionem incidimus viri, Tac. H. 4, 5; Plin. Ep. 9, 33, 1.
      2. 2. To come or occur to one’s mind: sapiens appeteret aliquid, quodcumque in mentem incideret et quodcumque tamquam occurreret, come into his mind, Cic. Fin. 4, 16, 43; cf. Ter. Phorm. 1, 3, 5; id. Heaut. 3, 1, 75: redeunti, ex ipsa re mihi incidit suspicio, id. And. 2, 2, 22; 3, 2, 21: tanta nunc suspicio de me incidit, id. Ad. 4, 4, 5: dicam, verum, ut aliud ex alio incidit, id. Heaut. 3, 3, 37: nihil te effugiet atque omne. quod erit in re occurret atque incidet, Cic. de Or. 2, 34, 147: potantibus his apud Sex. Tarquinium incidit de uxoribus mentio, Liv. 1, 57, 6.
      3. 3. To fall upon, happen in a certain time.
          1. (α) With in and acc.: quod in id rei publicae tempus non incideris, sed venerisjudicio enim tuo, non casu in ipsum discrimen rerum contulisti tribunatum tuumprofecto vides, quanta vis, etc., Cic. Fam. 2, 7, 2: quorum aetas in eorum tempora, quos nominavi, incidit, Cic. Or. 12, 39; cf. id. Fam. 5, 15, 3: quoniam in eadem rei publicae tempora incidimus, id. ib. 5, 8, 3 fin.: facies me in quem diem Romana incidant mysteria certiorem, id. Att. 6, 1, 26: cum in Kalendas Januarias Compitaliorum dies incidisset, id. Pis. 4, 8: quae (bella) in ejus aetatem gravissima inciderunt, Quint. 12, 11, 16: in eum annum quo erat Hortensius consul futurus, incidere, to fall into, i. e. to extend the case until, etc., id. 6, 5, 4; cf.: quintus annus cum in te praetorem incidisset, Cic. Verr. 2, 2, 56, § 139.
          2. (β) With acc. alone (late Lat.): ut mensesautumnale tempus inciderent, Sol. 1, § 44.
      4. 4. To fall out, happen, occur: et in nostra civitate et in ceteris, multis fortissimis atque optimis viris injustis judiciis tales casus incidisse, Cic. Fam. 5, 17, 3: si quid tibi durius inciderit, Prop. 1, 15, 28; cf.: si casus inciderit, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 6: incidunt saepe tempora cum, etc., id. Off. 1, 10, 31: eorum ipsorum, quae honesta sunt, potest incidere saepe contentio et comparatio, id. ib. 1, 43, 152: potest incidere quaestio, Quint. 7, 1, 19: verbum si quod minus usitatum incidat, id. 2, 5, 4: in magnis quoque auctoribus incidunt aliqua vitiosa, id. 10, 2, 15; 11, 1, 70; Cels. 5, 27, 3: ea accidisse non quia haec facta sunt, arbitror; verum haec ideo facta, quia incasura erant illa, Plin. 2, 27, 27, § 97: si quando ita incidat, Quint. 2, 5, 5; cf.: forte ita incidit, ut, etc., Liv. 26, 23, 2: forte ita inciderat, ne, etc., id. 1, 46, 5.
      5. 5. To fall in with, coincide, agree with, in opinion, etc.: ne ipse incidat in Diodorum, etc., Cic. Fat. 8, 15.
      6. 6. To stumble upon, undertake at random: sic existumes non me fortuito ad tuam amplitudinem meis officiis amplectendam incidisse, etc., Cic. Fam. 5, 8, 3.
        Hence in part. pres.: incĭdentĭa, subst., occurrences, events, Amm. 14, 5, 4; 22, 9, 2 al.