Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

conjuncto, āre, false read. for conjungat, Prud. Psych. 764.)

con-jungo, nxi, nctum, 3, v. a., to bind together, connect, join, unite (very freq. in all perr. and species of composition); constr. with cum, inter se, the dat., or the acc. only; trop. also with ad.

  1. I. Lit.
          1. (α) With cum: eam epistulam cum hac, Cic. Fam. 7, 30, 3: animam cum animo, Lucr. 3, 160: naturam tenuem gravi cum corpore, id. 5, 563.
          2. (β) With inter se, Lucr. 3, 559; cf. id. 3, 137.
          3. (γ) With dat.: castra muro oppidoque, Caes. B. C. 2, 25: ita cursum regebat, ut primi conjungi ultimis possent, Curt. 5, 13, 10: conjunguntur his (porticibus) domus ampliores, Vitr. 6, 7, 3: dextrae dextram, Ov. M. 8, 421: aëra terris, Lucr. 5, 564.
          4. (δ) With the acc. only: boves, i. e. to yoke together, Cato, R. R. 138; cf.: bis binos (equos), Lucr. 5, 1299: calamost plures ceră, Verg. E. 2, 32: dextras, id. A. 1, 514: nostras manus, Tib. 1, 6, 60: oras (vulneris) suturā, Cels. 7, 4, 3: medium intervallum ponte, Suet. Calig. 19: supercilia conjuncta, id. Aug. 79: verba, Quint. 8, 3, 36.
  2. II. Trop.
    1. A. In gen.
          1. (α) With cum: eas cohortes cum exercitu suo, Caes. B. C. 1, 18: quem ego cum deorum laude conjungo, i. e. put on an equality with, Cic. Pis. 9, 20; id. Font. 10, 21; cf. Quint. 11, 1, 28: imperii dedecus cum probro privato, Cic. Sen. 12, 42; id. Red. Sen. 2, 4; id. Red. Quir. 7, 16; id. Brut. 31, 120: judicium suum cum illius auctoritate, Quint. 10, 3, 1: voluptatem cum laude ac dignitate, id. 8, pr. 33; 12, 2, 8; Cat. 64, 331.
          2. (β) With ad (very rare), Quint. 4, 1, 16.
          3. (γ) With dat.: noctem diei, Caes. B. C. 3, 13: arma finitimis, Liv. 8, 16, 2; 42, 47, 3: se alicui, Curt. 8, 13, 4: laudem oratori, Quint. 1, 10, 17; 5, 10, 51: sequentia prioribus, id. 11, 2, 20.
            So of writings, to add: pauca scribenda conjungendaque huic commentario statui, Hirt. B. G. 8, 48.
          4. (δ) With in and abl.: cum in tui familiarissimi judicio ac periculo tuum crimen conjungeretur, Cic. Fam. 5, 17, 2: nefarium estsocium fallere qui se in negotio conjunxit, id. Rosc. Com. 6, 17.
            (ε) With in and acc.: omnia vota in unum, Petr. 86.
            (ζ) With acc. only: vocales, to contract, Cic. Or. 44, 150; Quint. 12, 10, 30: bellum, to carry on or wage in concert, Cic. Imp. Pomp. 9, 26; Sil. 15, 52: vires, Val. Fl. 6, 632: Galliae duae, quas hoc tempore uno imperio videmus esse conjunctas, Cic. Prov. Cons. 2, 3: aequum est enim militum, talium praesertim, honorem conjungi, id. Phil. 14, 11, 29: netantae nationes conjungantur, Caes. B. G. 3, 11: hunc cape consiliis socium et conjunge volentem, Verg. A. 5, 712: ressicut inter se cohaerent tempore, ita opere ipso conjungi, Curt. 5, 1, 2: passus, Ov. M. 11, 64: abstinentiam cibi, i. e. to continue without interruption, Tac. A. 6, 26; in the same sense, consulatus, Suet. Calig. 17; and: rerum actum, id. Claud. 23: nox eadem necem Britannici et rogum conjunxit, Tac. A. 13, 17.
    2. B. In partic.
      1. 1. To compose, form by uniting: quod (Epicurus) e duplici genere voluptatis conjunctus est (i. e. Epicuri summum bonum), Cic. Fin. 2, 14, 44 Madv. ad loc.
      2. 2. To unite, join in marriage or love: me tecum, Ov. H. 21, 247: aliquam secum matrimonio, Curt. 6, 9, 30: aliquam sibi justo matrimonio, Suet. Ner. 28; cf.: aliquam sibi, id. Calig. 26: conjungi Poppaeae, Tac. A. 14, 60; Cat. 64, 335: conubia Sabinorum (Romulus), to bring about, accomplish, Cic. de Or. 1, 9, 37.
      3. 3. To connect, unite by the ties of relationship or friendship: se tecum affinitate, Nep. Paus. 2, 3: tota domus conjugio et stirpe conjungitur, Cic. Fin. 5, 23, 65: nos inter nos (res publica), id. Fam. 5, 7, 2: me tibi (studia), id. ib. 15, 11, 2; Caes. B. C. 3, 21: multos sibi familiari amicitiā, Sall. J. 7, 7: Ausonios Teucris foedere, Verg. A. 10, 105: optimum quemque hospitio et amicitiā, Cic. Q. Fr. 1, 1, 5, § 16: amicitiam, id. Clu. 16, 46; cf.: societatem amicitiamque, Sall. J. 83, 1.
        Hence, conjunctus, a, um, P. a.
    1. A. (Acc. to I.) United, connected; hence, of places, bordering upon, near: loca, quae Caesaris castris erant conjuncta, Caes. B. C. 1, 64 init.; 2, 25; 3, 112: Paphlagonia Cappadociae, Nep. Dat. 5, 5: regio Oceano, Hirt. B. G. 8, 46; 8, 31: ratis crepidine saxi, Verg. A. 10, 653.
    2. B. Transf., of time, connected with, following: quae proelio apud Arbela conjuncta sunt ordiar dicere, Curt. 5, 1, 2.
    3. C. Trop.
      1. 1. In gen., connected with, pertaining to; accordant or agreeing with, conformable to, etc.; constr. with cum, the dat., or rar. the abl.: prudentia cum justitiā, Cic. Off. 2, 9, 33; so, nihil cum virtute, id. ib. 1, 2, 5: ea, quae sunt quasi conjuncta aut quae quasi pugnantia inter se, id. Part. Or. 2, 7: verba inter se (opp. simplicia), id. Top. 7; id. de Or. 3, 37, 149; (opp. singula), Quint. 5, 10, 106; 7, 9, 2; 8, 1, 1: causae (opp. simplices), id. 3, 6, 94; 3, 10, 1: justitia intellegentiae, Cic. Off. 2, 9, 34: praecepta officii naturae, id. ib. 1, 2, 6: talis simulatio vanitati est conjunctior quam liberalitati, id. ib. 1, 14, 44; id. de Or. 2, 81, 331: libido scelere conjuncta, id. Clu. 5, 12; id. Phil. 5, 7, 20: haec necesse est aut ex praeterito tempore aut ex conjuncto aut ex sequenti petere, i. e. the present, Quint. 5, 8, 5; cf. id. 5, 9, 5; 5, 10, 94; and id. 7, 2, 46: conjuncta (et conveniens) constantia inter augures, harmonious, accordant, Cic. Div. 2, 39, 82.
        1. b. conjunctum, i, n. subst.
          1. (α) In rhet., connection, Cic. de Or. 2, 40, 167; cf. id. ib. 2, 39, 166.
          2. (β) A joint-sentence, = copulatum, συμπεπλεγμένον, Gell. 16, 8, 10.
          3. (γ) In the physical lang. of Lucr., the necessary, inherent qualities of bodies (as weight, etc.), in contrast with eventum, merely external condition, Lucr. 1, 449 sq.
      2. 2. In partic.
        1. a. Connected by marriage, married: digno viro, Verg. E. 8, 32: conservae, Varr. R. R. 1, 17, 5.
        2. * b. Transf., of the vine (cf. conjunx, I. 2.): vitis ulmo marito, Cat. 62, 54.
          Far more freq.,
        3. c. Connected or united by relationship or friendship, allied, kindred, intimate, friendly (freq. in Cic.).
          1. (α) With abl.: cum aliquo vinculis et propinquitatis et adfinitatis, Cic. Planc. 11, 27: cum populo Romano non solum perpetuā societate atque amicitiā, verum etiam cognatione, id. Verr. 2, 4, 33, § 72: equites concordiā conjunctissimi, id. Clu. 55, 152: sanguine, Sall. J. 10, 3; cf.: Mario sanguine conjunctissimus, Vell. 2, 41, 2: propinquitatibus adfinitatibusque, Caes. B. G. 2, 4; cf.: propinquā cognatione, Nep. praef. § 7: homo conjunctissimus officiis, usu, consuetudine, Cic. Sull. 20, 57; id. Cat. 1, 13, 33; id. de Or. 1, 7, 24; id. Att. 1, 16, 11; Nep. Att. 12, 1 al.
          2. (β) With cum, etc.: ubi tecum conjunctus siem, Plaut. Aul. 2, 2, 52: so, genus cum diis, Suet. Caes. 6.
            Absol.: conjunctus an alienus, Quint. 7, 4, 21; Nep. Att. 7, 1; Curt. 6, 11, 10.
            With dat.: conjunctissimus huic ordini, Cic. Prov. Cons. 16, 38; cf.: civitas populo Romano, Caes. B. G. 7, 33: conjunctior illo Nemo mihi est, Ov. M. 15, 599; Curt. 7, 3, 25.
            With inter: inter se conjunctissimos fuisse Curium, Coruncanium, Cic. Lael. 11, 39; id. Dom. 11, 27: ut nosmet ipsi inter nos conjunctiores simus, id. Att. 14, 13, B. 5.—conjunctē, adv. (rare; most freq. in Cic.).
      1. 1. In connection, conjointly, at the same time: conjuncte cum reliquis rebus nostra contexere, Cic. Fam. 5, 12, 2: conjuncte re verboque risus moveatur, id. de Or. 2, 61, 248: elatum aliquid, i. e. hypothetically (opp. simpliciter, categorically), id. ib. 2, 38, 158; 3, 37, 149: agere, id. Inv. 1, 7, 9.
      2. 2. In a friendly, confidential manner: conjuncte vivere, Nep. Att. 10, 3; so with vivere in the comp., Cic. Fam. 6, 9, 1; Plin. Ep. 6, 8, 4; and in sup., Cic. Lael. 1, 2.