Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Perseus.

The word lav��re could not be parsed. Trying a normal dictionary lookup:

No entries found. Showing closest matches:

Lăbīci (Lăvīci), ōrum, m. (Lăbī-cum, i, n., Sil. 12, 534),

  1. I. a town of Latium, between Tusculum and Præneste, now Colonna, Cic. Agr. 2, 35, 96; Liv. 3, 39; 4, 45: arva Labici, Sil. 12, 534.
    Hence,
  2. II.
    1. A. Lăbīci, ōrum, m., the inhabitants of Labicum, the Labici (poet.): picti scuta Labici, Verg. A. 7, 796; Sil. 8, 368.
    2. B. Lăbī-cānus (scanned Lābīcānus, Mart. 1, 89), a, um, adj., of or belonging to Labicum, Labican: ager, Liv. 26, 9, 11: via, leading from Rome to Labicum, id. 4, 41: vicinitas, Cic. Planc. 9, 23.
      1. 2. Subst.
        1. a. Lăbī-cāni, ōrum, m., the inhabitants of Labicum, Labicans, Liv. 4, 45; 6, 21.
        2. b. Lă-bīcānus, i, m. (sc. ager), the territory of Labicum: habuit fundum in Labicano, Cic. Par. 6, 3, 50.

lātrīna, ae (collat. forms lăvātrīna, f., and lātrīnum, i, n., Lucil. and Laber. ap. Non. 212, 10 sq.; cf. Lachm. ad Lucr. 2, p. 393), f. [contr. from lavatrina, Varr. L. L. 5, § 118 Müll.; 9, § 68 ib.].

  1. I. A bath: qui in latrina languet, Lucil. ap. Non. 212, 9.
  2. II. A water-closet, privy, Laber. ap. Non. 212, 10; Plaut. Curc. 4, 4, 24; Suet. Tib. 58; Col. poët. 10, 85.
    Form lavatrina, Varr. L. L. 5, § 118 Müll.
    1. B. A brothel: latrinarum antistes, Tert. Pall. 4.

lăvābrum, i [lavo; fuller form of labrum], a bathing-tub: si calidis cunctare lavabris, Lucr. 6, 799; cf. Mar. Victorin. 2457 P.

lăvācrum (lăvăcrum, Ven. Carm. 5, 5, 96), i, n. [lavo], a bath (post-class.), Gell. 1, 2, 2: lavacra pro sexibus separavit, Spart. Hadr. 18: lavacra in modum provinciarum exstructa, Amm. 16, 10, 14; Tert. Cor. 3: ferventia, Cael. Aur. Tard. 5, 11, 134: Vulg. Tit. 3, 5.

* lăvandārĭa, ōrum, n. [lavo], things to be washed: lavandaria dicit, quae ad lavandum sint data, Laber. ap. Gell. 16, 7, 5 (Inc. Fab. XVII. Rib.).

lăvātĭo, ōnis, f. [lavo], a washing, bathing, bath.

  1. I. In abstr.: quid ea messis attinet ad meam lavationem? Plaut. Most. 1, 3, 4; Cic. ap. Col. 12, 3, 2: lavatio calida et pueris et senibus apta est, Cels. 1, 3, § 71; 79; cf.: boves lavatione calidae aquae traduntur pinguescere, Plin. 8, 45, 70, § 178.
  2. II. Transf.
    1. A. Bathing apparatus: ut lavatio parata sit, Cic. Fam. 9, 5, 3: argentea, Phaedr. 4, 5, 22; Dig. 34, 2, 25, § 10.
    2. B. A bathing-place, bathing-room, bath: in versura porticus frigida lavatio, quam Graeci λουτρὸν vocitant, Vitr. 5, 11; Dig. 19, 2, 30, § 1; Inscr. Grut. 444, 8; 473, 1 al.

lăvātor, πλύτης, a clothes-washer, Gloss. Philox.

lăvātōrium, πλύσιμον, locus ad lavandum, Gloss. Philox.

lăvātrīna, ae, v. latrina.

lăver, ĕris, f., a water-plant, Plin. 26, 8, 32, § 50; called also sion, id. 22, 22, 41, § 84.

Lăverna, ae, f.,

  1. I. the patron goddess of gain (lawful or unlawful), and hence especially of rogues and thieves, Nov. ap. Non. 483, 21 (Com. Fragm. v. 105 Rib.); Plaut. Aul. 3, 2, 31: mihi, Laverna, in furtis celerassis manus, id. Fragm. ap. Non. 134, 32; Lucil. ib. 135, 1: pulcra Laverna, da mihi fallere, da justo sanctoque videri, Hor. Ep. 1, 16, 60: Laverna in via Salaria lucum habet, Est autem dea furum et simulacrum ejus fures colunt, et qui consilia sua volunt tacita, nam preces ejus cum silentio exercentur, Schol. Cruq. ad Hor. l. l.
    Hence,
  2. II. Lăvernālis, e, adj., of or belonging to Laverna, Lavernal: Porta, a gate in Rome where stood an altar of Laverna, Varr. L. L. 5, § 163 Müll.; Paul. ex Fest. s. h. v. p. 117 Müll.

lăvernĭōnes fures antiqui dicebant, quod sub tutela deae Lavernae essent, in cujus luco obscuro abditoque solitos furta praedamque inter se luere, Paul. ex Fest. p. 117 Müll.

Lăvernĭum, ĭi, n., a place in Campania, otherwise unknown, Cic. Att. 7, 8, 4; id. Fragm. ap. Macr. S. 2, 12 (in Cic. IV. 2, p. 235 Orell.).

Lavīci, Lavīcum, and Lavīcā-nus, v. Labici.

Lāvīnĭa, ae, f., the daughter of Latinus and wife of Æneas, Liv. 1, 1 sq.; Varr. L. L. 5, § 144 Müll.; Verg. A. 6, 764; Ov. M. 14, 449; 570.

Lāvīnĭum, ĭi, n.,

  1. I. a city of Latium, near the sea-coast, six Roman miles distant from Laurentum, founded by Æneas in honor of his wife Lavinia, now Pratica, Liv. 1, 1, 11; Varr. L. L. 5, § 144 Müll.; id. R. R. 2, 4, 18; Ov. M. 15, 728; Juv. 12, 71.
  2. II. Hence,
    1. A. Lāvīnĭus, a, um, adj., of or belonging to Lavinium, Lavinian: arva, Verg. A. 4, 236: litora, id. ib. 1, 2; Prop. 2, 25 (3, 32), 64.
    2. B. Lāvīnĭenses, ĭum, m., the inhabitants of Lavinium, Lavinians, Varr. R. R. 2, 4, 18.

* lăvĭto, āre, v. freq. a. [lavo], to wash, bathe: se lacrimis falsis, Pompon. ap. Calp. Pis. ap. Merul. Fragm. Ennii, p. 308 (dub.; v. Com. Fragm. Pompon. v. 164 Rib.).

lăvo, lāvi, lautum, lăvātum and lōtum (in class. prose, perf. lāvi; sup. always lavātum; perf. part. lautus; the other forms of the first conj. Also, pres. lavĕre; second pers. lavis, ante-class. and poet.; cf. Diom. 1, p. 377; v. Neue, Formenl. second ed. 2, p. 420), 1 and 3, v. a. and n. [Gr. λυ- in λύθρον; strengthened in λούω, λοῦτρον; cf. λόϝετρον; Lat. luo (pol-luo, etc.), diluvium, lutus], to wash, bathe, lave.

  1. I. Lit.: si inquinata erit lavito, Cato, R. R. 65: puerum, Enn. ap. Non. 504, 17; Plaut. Truc. 5, 10: manus lavite, Titin. ib. 22: manus lava, Cic. de Or. 2, 60, 246: cum jam manus pransores lavarent, Veran. ap. Macrob. S. 3, 6, 14.
    Mid.: cum soceris generi non lavantur, do not bathe themselves or bathe, id. Off. 1, 35, 129: lavantur in fluminibus, Caes. B. G. 4, 1: cur te lautum voluit occidere? Cic. Deiot. 7, 20: lautis manibus, Hor. S. 2, 3, 282: lotis pedibus, Plin. 24, 11, 62, § 103: vestimenta lota, Petr. 30 fin.: qui it lavatum in balineas, Plaut. Rud. 2, 3, 51; so, eo lavatum, id. Aul. 3, 6, 43; id. Stich. 4, 1, 62; Ter. Eun. 3, 5, 44; 52; id. Heaut. 4, 1, 42: (venias) vasa lautum, non ad cenam dico, Plaut. Stich. 4, 2, 15.
          1. (β) Neutr.: pisces ego credo, qui usque dum vivunt, lavant, Minus diu lavere, quam haec lavat Phronesium, Plaut. Truc. 2, 3, 1 sqq.: illa si jam laverit, mihi nuncia, Ter. Heaut. 4, 1, 5: lavanti regi dicitur nuntiatum, hostes adesse, Liv. 44, 6.
    1. B. Transf., to wet, moisten, bedew: eas (tabellas) lacrimis lavis, Plaut. Ps. 1, 1, 8: sineque quicquam captumst piscium, salsi lautique pure domum redimus clanculum, soaked, id. Rud. 2, 1, 12; Lucr. 5, 950: lacrimis vultum lavere profusis, Ov. M. 9, 680; Luc. 6, 709; esp. of bloodshed: lavit ater corpora sanguis, Verg. G. 3, 221: lavit improba teter Ora cruor, id. A. 10, 727: sanguine largo Colla, id. ib. 12, 722: arma cerebro, Val. Fl. 4, 153: his (rivis) nunc illa viridia, nunc haec, interdum simul omnia lavantur, Plin. Ep. 5, 6, 40; cf. of rivers: flavus quam Tiberis lavat, Hor. C. 2, 3, 18; id. Epod. 16, 28; of the ocean: quas Oceani refluum mare lavit arenas, Ov. M. 7, 267.
  2. II. Trop., to wash away: venias nunc precibus lautum peccatum tuum, Ter. Phorm. 5, 7, 80: dulci Mala vino lavere, Hor. C. 3, 12, 2.
    Hence, lautus, a, um, P. a.
    1. A. Lit., washed, bathed, laved (very rare): nam itast ingenium muliebre; bene quom lauta tersa ornata fictast, infectast tamen, Plaut. Stich. 5, 5, 4: in double meaning with C., v. infra: lautam vis an nondum lauta quae sit? Pa. Siccam, at sucidam, Plaut. Mil. 3, 1, 192 Lorenz ad loc.
    2. B. Hence, transf., neat, elegant, splendid, sumptuous, luxurious: tute tibi puer es; lautus luces cereum, i. e. in a fine dress, Plaut. Curc. 1, 1, 9: nihil apud hunc lautum, nihil elegans, nihil exquisitum, Cic. Pis. 27, 67: lauta supellex, id. de Or. 1, 36, 165: lautum victum et elegantem colere, id. Fragm. ap. Non. 337, 27: magnificum et lautum, id. Fam. 9, 16, 8: lautiora opera, Plin. 16, 15, 26, § 67: lauto cenare paratu, Juv. 14, 13: epulae lautiores, Stat. S. 1, 6, 32: lautissima vina, Plin. 14, 13, 15, § 92: lautissima cena, Plin. Ep. 9, 17: praetor, Juv. 14, 257: lautum et copiosum patrimonium, rich, splendid, noble, Cic. Rab. Post. 14, 38: in civitate Halaesina tam lauta, tamque nobili, wealthy, id. Fam. 13, 32, 1: valde jam lautus es, qui gravere litteras ad me dare, you are now very grand, id. ib. 7, 14, 1: homines lauti et urbani, noble, distinguished, id. Verr. 2, 1, 6, § 17: libertis minus lautis servisque nihil defuit: nam lautiores eleganter accepti, id. Att. 13, 52, 2: certumque fitcocos tum panem lautioribus coquere solitos, for the rich, Plin. 18, 11, 28, § 108: orborum lautissimus. Juv. 3, 221.
          1. (β) With inf.: rhombos libertis ponere lautus, splendid, Pers. 6, 23.
    3. C. Trop., noble, glorious, etc.: beneficentiae et liberalitatis est ratio duplex: nam aut opera benigne fit indigentibus, aut pecunia: facilior est haec posterior, locupleti praesertim: sed illa lautior ac splendidior, nobler, more glorious, Cic. Off. 2, 15, 52: lautum negotium, honorable, id. Att. 6, 1, 13: omnium hortensiorum lautissima cura asparagis, the most diligent, the nicest, Plin. 19, 8, 42, § 145: lautus habetur, a gentleman, Juv. 11, 1; 1, 67.
      Hence, adv.: lautē, neatly, elegantly, splendidly, sumptuously.
      1. 1. Lit.: laute exornatus, Plaut. Cas. 4, 1, 10: facete, lepide, laute, Ter. Eun. 3, 1, 37: vivere, Nep. Chabr. 3: res domesticas lautius tueri, Cic. Tusc. 1, 1, 2: lautius accipi, Suet. Calig. 55.
      2. 2. Trop., excellently, beautifully, finely: loquitur laute, Plaut. Mil. 4, 4, 25: militem laute ludificari, id. ib. 4, 4, 25: munus administrasti tuum, Ter. Ad. 5, 1, 2.
        Comp.: si quis existat, qui putet nos lautius fecisse, quam orationis severitas exigat, that I have made more use of ornament, Plin. Ep. 2, 5.
        Sup.: hodie me ante omnes comicos stultos senes Versaris atque emunxeris lautissime, Poët. ap. Cic. Lael. 26, 99.