Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

făcĭlis, e, adj. (archaic forms nom. sing. facil, Plaut. Trin. 3, 2, 53; adv. facul, like difficul, simul; v. under adv. 2, and cf. Paul. ex Fest. p. 87 Müll.), [facio, properly, that may be done or made; hence, pregn.], easy to do, easy, without difficulty.

  1. I. In gen.
    1. A. Prop., constr. absol., with ad (and the gerund), the supine, inf., ut, and the dat.
          1. (α) Absol.: nulla est tam facilis res, quin difficilis siet, quam invitus facias, Ter. Heaut. 4, 6, 1; cf.: facilis et plana via (opp. difficilis), Plaut. Trin. 3, 2, 20: quae facilia ex difficillimis animi magnitudo redegerat, Caes. B. G. 2, 27 fin.; cf. also: mihi in causa facili atque explicata perdifficilis et lubrica defensionis ratio proponitur, Cic. Planc. 2, 5: justa res et facilis, Plaut. Am. prol. 33: facilis et prompta defensio, Cic. de Or. 1, 56, 237; cf.: facilis et expedita distinctio, id. Fin. 1, 10, 33: facilia, proclivia, jucunda, id. Part. Or. 27, 95; cf.: proclivi cursu et facili delabi, id. Rep. 1, 28: ascensus, Caes. B. G. 1, 21: aditus, id. ib. 3, 25 fin.; descensus Averno, Verg. A. 6, 126; Cic. de Imp. Pomp. 14, 41; cf.: celerem et facilem exitum habere, Caes. B. C. 3, 22 fin.: lutum, easy to work, Tib. 1, 1, 40: fagus, Plin. 16, 43, 84, § 229: humus, easy to cultivate, mellow, Curt. 4, 6, 5: arcus, Val. Fl. 1, 109: jugum, easy to climb, Prop. 4(5), 10, 4: somnus, easy to obtain, Hor. C. 2, 11, 8; 3, 21, 4: irae, easily excited, Luc. 1, 173: saevitia, easily overcome, Hor. C. 2, 12, 26 et saep.: aurae, gentle, Ov. H. 16, 123: jactura, easily borne, Verg. A. 2, 646: cera, easily shaped, Ov. M. 15, 169: victus, copious, Verg. G. 2, 460.
            Comp.: iter multo facilius atque expeditius, Caes. B. G. 1, 6, 2: cui censemus cursum ad deos faciliorem fuisse quam Scipioni? Cic. Lael. 4, 14: faciliore et commodiore judicio, id. Caecin. 3, 8.
            Sup.: quod est facillimum, facis, Plaut. Trin. 3, 2, 4; cf. Cic. Rep. 2, 3: concordia, id. ib. 1, 32: hujus summae virtutis facillima est via, Quint. 8, 3, 71: in quibus (ceris) facillima est ratio delendi, id. 10, 3, 31 et saep.
          2. (β) With ad and the gerund: nulla materies tam facilis ad exardescendum est, Cic. de Or. 2, 45, 190: ad subigendum, id. Rep. 2, 41: ad credendum, id. Tusc. 1, 32, 78: palmae ad scandendum, Plin. 13, 4, 7, § 29.
            Comp.: faciliora ad intelligendum, Quint. 2, 3, 8.
            Sup.: haec ad judicandum sunt facillima, Cic. Off. 3, 6, 30; id. Fin. 2, 20.
          3. (γ) With ad and subst.: faciles ad receptum angustiae, Liv. 32, 12, 3: mens ad pejora, Quint. 1, 2, 4: credulitas feminarum ad gaudia, Tac. A. 14, 4.
            Comp.: mediocritas praeceptoris ad intellectum atque imitationem facilior, Quint. 2, 3, 1.
          4. (δ) With supine: facile inventust, Plaut. Trin. 3, 2, 53: res factu facilis, Ter. Heaut. 4, 3, 26: cuivis facile scitu est, id. Hec. 3, 1, 15: facilis victu gens, abounding in resources, Verg. A. 1, 445 Wagn.: (Cyclops) nec visu facilis nec dictu affabilis ulli, id. ib. 3, 621; cf.: sapiens facilis victu fuit, Sen. Ep. 90, 11.
            Comp.: nihil est dictu facilius, Ter. Ph. 2, 1, 70.
            Sup.: factu facillimum, Sall. C. 14, 1.
            (ε) With inf.: materia facilis est, in te et in tuos dicta dicere, Cic. Phil. 2, 17, 42: facilis vincere ac vinci vultu eodem, Liv. 7, 33, 2: facilis corrumpi, Tac. H. 4, 39: Roma capi facilis, Luc. 2, 656.
            So esp. freq. in the neuter, facile est, with a subject-clause: id esse verum, cuivis facile est noscere, Ter. Ad. 5, 4, 8: quod illis prohibere erat facile, Caes. B. C. 1, 50, 2: neque erat facile nostris, uno tempore propugnare et munire, id. ib. 3, 45, 4; Quint. 6, 4, 20: nec origines persequi facile est, Plin. 3, 5, 6, § 46: quīs facile est aedem conducere, Juv. 3, 31; 4, 103.
            Comp.: plerumque facilius est plus facere quam idem, Quint. 10, 2, 10; 12, 6, 7.
            Sup.: stulta reprehendere facillimum est, Quint. 6, 3, 71; 11, 1, 81.
            (ζ) With ut: facilius est, ut esse aliquis successor tuus possit, quam ut velit, Plin. Pan. 44, 3; 87, 5; cf. with quod: facile est quod habeant conservam in villa, Varr. R. R. 2, 10, 6.
            (η) With dat.: terra facilis pecori, i.e. suitable, proper, Verg. G. 2, 223; cf.: campus operi, Liv. 33, 17, 8: facilis divisui (Macedonia), id. 45, 30, 2: neque Thraces commercio faciles erant, Liv. 40, 58, 1: homines bello faciles, Tac. Agr. 21: juvenis inanibus, easily susceptible, open to, id. A. 2, 27; cf.: facilis capessendis inimicitiis, id. ib. 5, 11.
            (θ) With gen. (poet.): Hispania frugum facilis, fertile in, Claud. Laud. Seren. 54.
        1. b. Adverbially, in facili, ex (e) facili, and rarely, de facili, easily: cum exitus haud in facili essent, not easy, Liv. 3, 8, 9 Drak.: in facili, Sen. Clem. 1, 7: Plin. 18, 28, 68, § 274; Dig. 26, 3, 8: ita adducendum, ut ex facili subsequatur, easily, Cels. 7, 9 med.: ex facili tolerantibus, Tac. Agr. 15 init.: ex facili, Cel. 6, 1, 1; Plin. 37, 4, 15, § 60; for which: e facili, Ov. A. A. 1, 356: de facili ab iis superabuntur, Firm. Math. 5, 6.
    2. B. Transf.
        1. a. Of persons that do any thing with facility, ready, quick.
          Constr. with ad, in, and simple abl.: facilis et expeditus ad dicendum, Cic. Brut. 48, 180: sermone Graeco promptus et facilis, Suet. Tib. 71; cf.: promptus et facillis ad extemporalitatem usque, id. Tit. 3: faciles in excogitando et ad discendum prompti, Quint. 1, 1, 1: exiguo faciles, content, Sil. 1, 615.
        2. b. Of things, easily moving: oculi, Verg. A. 8, 310: manus, Ov. F. 3, 536: cervix, Mart. Spect. 23: canes, i. e. agiles, Nemes. Cyneg. 50.
  2. II. In partic.
    1. A. Of character, easy, good-natured, compliant, willing, yielding, courteous, affable: facilis benevolusque, Ter. Hec. 5, 1, 35: comes, benigni, faciles, suaves homines esse dicuntur, Cic. Balb. 16, 36: facilis et liberalis pater, id. N. D. 3, 29, 73: lenis et facilis, id. Fam. 5, 2, 9: facilis et clemens, Suet. Aug. 67: facilem populum habere, Cic. Fam. 7, 1, 4: facilem stillare in aurem, Juv. 3, 122: di, id. 10, 8.
      With in and abl.: facilem se in rebus cognoscendis praebere, Cic. Q. Fr. 1, 1, 11, § 32; cf.: facilis in causis recipiendis, id. Brut. 57, 207: faciles in suum cuique tribuendo, id. ib. 21, 85: faciles ad concedendum, id. Div. 2, 52, 107.
      With in and acc.: sic habeas faciles in tua vota deos, Ov. H. 16, 282.
      With inf.: faciles aurem praebere, Prop. 2, 21, 15 (3, 14, 5 M.): O faciles dare summa deos, Luc. 1, 505.
      With gen.: facilis impetrandae veniae, Liv. 26, 15, 1: alloquii facilis (al. alloquiis), Val. Fl. 5, 407.
      Absol.: comi facilique naturā, Suet. Gramm. 7: facili ac prodigo animo, id. Vit. 7.
      Comp.: facilior aut indulgentior, Suet. Vesp. 21; Quint. 7, 1, 27; Flor. 4, 11, 2.
      Sup.: quid dicam de moribus facillimis, Cic. Lael. 3, 11.
    2. B. Of fortune, favorable, prosperous: res et fortunae tuaequotidie faciliores mihi et meliores videntur, Cic. Fam. 6, 5, 1; Liv. 23, 11, 2.
      Adv. in four forms: facile, facul, faculter, and faciliter.
      1. 1. făcĭlĕ (the class. form).
          1. (α) easily, without trouble or difficulty: facile cum valemus recta consilia aegrotis damus, Ter. And. 2, 1, 9: quis haec non vel facile vel certe aliquo modo posset ediscere? Cic. de Or. 2, 57, 232: vitia in contraria convertuntur, id. Rep. 1, 45.
            Comp.: cave putes, aut mare ullum aut flammam esse tantam, quam non facilius sit sedare quam, etc., Cic. Rep. 1, 42 fin.: quo facilius otio perfruantur, id. ib. 1, 5: id hoc facilius eis persuasit, quod, etc., Caes, B. G. 1, 2, 3.
            Sup.: ut optimi cujusque animus in morte facillime evolet tamquam e custodia, Cic. Lael. 4, 14: facillime fingi, id. Cael. 9, 22: facillime decidit, id. Rep. 2, 23: mederi inopiae frumentariae, Caes. B. G. 5, 24, 6 et saep.
          2. (β) To add intensity to an expression which already signifies a high degree, certainly, unquestionably, without contradiction, beyond dispute, by far, far (often in Cic.; elsewh. rare): virum unum totius Graeciae facile doctissimum, Cic. Rab. Post. 9, 23: facile deterrimus, id. Tusc. 1, 33, 81: genere et nobilitate et pecunia facile primus, id. Rosc. Am. 6, 15; cf.: virtute, existimatione, nobilitate facile princeps, id. Clu. 5, 11: facile princeps, id. Div. 2, 42, 87; id. Fam. 6, 10, 2; id. Univ. 1; Flor. 3, 14, 1: facile praecipuus, Quint. 10, 1, 68: facile hic plus mali est, quam illic boni, Ter. And. 4, 3, 5: Pe. Sed tu novistinfidicinam? Fi. Tam facile quam me, as well as I do myself, Plaut. Ep. 3, 4, 68.
            With verbs that denote superiority (vincere, superare, etc.): post illum (Herodotum) Thucydides omnes dicendi artificio, mea sententia, facile vicit, Cic. de Or. 2, 13, 56; cf. id. Off. 2, 19, 59; id. Rep. 1, 23; cf. also: stellarum globi terrae magnitudinem facile vincebant, id. ib. 6, 16 fin.; id. de Or. 1, 33, 150: Sisenna omnes adhuc nostros scriptores facile superavit, id. Leg. 1, 2, 7; cf. id. de Or. 3, 11, 43: facile palmam habes! Plaut. Trin. 3, 2, 80.
            In naming a large amount, quite, fully: huic hereditas facile ad HS. tricies venit testamento propinqui sui, Cic. Verr. 2, 2, 14, § 35.
          3. (γ) With a negative, non facile or haud facile, to add intensity, not easily, i.e. hardly: mira accuratio, ut non facile in ullo diligentiorem majoremque cognoverim, Cic. Brut. 67, 238: sed haud facile dixerim, cur, etc., id. Rep. 1, 3 fin.; cf.: de iis haud facile compertum narraverim, Sall. J. 17, 2: animus imbutus malis artibus haud facile libidinibus carebat, id. C. 13, 5.
        1. b. Readily, willingly, without hesitation: facile omnes perferre ac pati, Ter. And. 1, 1, 35; cf.: te de aeternitate dicentem aberrare a proposito facile patiebar, Cic. Tusc. 1, 33, 81: disertus homo et facile laborans, id. Off. 2, 19, 66: ego unguibus facile illi in oculos involem, Ter. Eun. 4, 3, 6.
          Comp.: locum habeo nullum, ubi facilius esse possim quam Asturae, Cic. Att. 13, 26, 2.
        2. c. (Acc. to facilis, II. B.) Pleasantly, agreeably, well: propter eas (nugas) vivo facilius, Plaut. Curc. 5, 2, 6: cum animo cogites, Quam vos facillime agitis, quam estis maxume Potentes, dites, fortunati, nobiles, Ter. Ad. 3, 4, 56: facillime agitare, Suet. Vit. Ter. 1: ubi Crassus animadvertit, suas copias propter exiguitatem non facile diduci, not safely, Caes. B. G. 3, 23, 7.
      2. 2. făcul (anteclass.), easily: nobilitate facul propellere iniquos, Lucil. ap. Non. 111, 19; Pac. ib. 21: haud facul, ut ait Pacuvius, femina una invenietur bona, Afran. ib. 22: advorsam ferre fortunam facul, Att. ib. 24.
      3. 3.fă-culter, acc. to the statement of Paul. ex Fest. p. 87, 1 Müll.; cf. Mart. Cap. 3, § 325.
      4. 4. făcĭlĭter (post-Aug.; predominating in Vitruvius; censured by Quint. 1, 6, 17), easily: ferrum percalefactum faciliter fabricatur, Vitr. 1, 4, 3 et saep.; Mart. Cap. 3, § 325.